| Edward Hopper en de moderne grootstad Eenzaam en verlaten |
Edward Hopper wordt beschouwd als één van de voornaamste vertegenwoordigers van het Amerikaanse realisme uit het interbellum. Hij was de poëet van de grootsheid, de leegte en de uitgestrektheid van zijn vaderland. Hij schilderde het barre landschap van New England, maar vooral ook het vereenzaamde leven van de grootstad. Hij schilderde hotels, stations, auto’s, en had een voorkeur voor de publieke plaatsen waar vreemden samenkwamen, zoals theaters, cinema’s, restaurants en kantoren. Hij benadrukt de leegte en de eenzaamheid. Het leven in de grootstad was voor hem een leven in de anonimiteit.Ook W.H. Auden had een voorliefde voor het natuurlandschap en het beeld van de grootstad. Zijn poëzie biedt een realistische kijk op deze nieuwe sociale biotoop. Na de Tweede Wereldoorlog keert het thema van de stedelijke anonimiteit terug in het werk van o.a. Saul Bellow en Paul Auster. In de muziek wordt de ruwe natuur van het Noord-Amerikaanse continent gehoord bij Aron Copland, terwijl Charles Ives en Leonard Bernstein zich vooral op het stedelijke leven richtten. Nergens kwam de “matheid van het moderne leven” zo goed tot zijn recht als in Bernsteins symfonie 'The Age of Anxiety', geïnspireerd op het gedicht van Auden, dat naar sfeer de nostalgische beelden van Hopper op passende wijze onder woorden brengt.
Deze dag brengt een inzicht in de veranderingen in de maatschappij tijdens het interbellum; over het leven in de grootstad, en de sociale verarming die er het gevolg van was. Hopper, Auden en Bernstein zijn onze voornaamste gidsen.
Tip: zie ook de tentoonstelling Edward Hopper in Grand Palais (Parijs).
Docent
(Tekst- Amarant-Brochure)
Met de trein al vrij vroeg naar Antwerpen, voor de cursus van "Amarant",ivm met Edward Hopper",
in het M KHA- Flinke wandeling hier naar toe,door de stad.
Oktober bracht nog mooi weer,en de stad op foto gezet in mooie zonnige dag.
Helaas kreeg ik berichtje dat juist op deze dag,mijn schoonzusje"Brigitte" dezelfde morgen was overleden,na weken moedig, gevochten te hebben ,tegen ziekte..
De dag leek surrealistisch,
toch heb ik mijn wandeling verder gezet,
nog langs de haven,
met de gedachte,aan de laatste reis van Brigitte.
De cursus en contacten,met de medecursisten,deden wel deugd,
mijn foto's zijn een reflectie van die dag.
Onder de middag bezocht ik het "Fotomuseum"
Tentoonstellingen
19.10.12 – 27.01.13: Weegee - Murder is My Business
Weegee, pseudoniem van Arthur Fellig (VS, 1899-1968), is één van de meest kleurrijke figuren uit de Amerikaanse fotografie. Hij is bekend om zijn sensationele beelden van moorden, branden, ongevallen en braspartijen. Zijn genadeloze flits legt deze gebeurtenissen op een directe en onverbloemde manier vast. De tentoonstelling Weegee: Murder Is My Business focust op zijn dramatische zwart-witfoto’s van de New Yorkse crime scene tijdens de jaren 1930-1940. Weegee zette de toon voor wat later de sensatiepers zou worden.
De tentoonstelling is geproduceerd door het International Center of Photography (ICP) New York en werd samengesteld door ICP-curator Brian Wallis. De tentoonstelling is mogelijk gemaakt met de steun van het ICP Exhibition Commitee, de David Berg Foundation, een anonieme schenker en een subsidie van de New York City Department of Cultural Affairs met de hulp van de City Council. De inhoud van de touchscreens werd geproduceerd door Documentary Arts in samenwerking met Octothorp Studio. Tentoonstellingsontwerp door Kummer & Herrman.
(TEKST: WEB FOTOMUSEUM _ANTWERPEN)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten